Öncelikle merhaba. Bugün sizlerle depresyonlu günlerimi ve nasıl bu illetten kurtulduğumu paylaşmak istiyorum. Evet bende depresyona girdim, hayatı siyah gördüm, her gece ölmek için dua ettim, ağladım. Çaresiz ve karamsardım. Ne yaşadığımı hissedebildim ne de nefes aldığımı. Ölmek istedim, ölümün kurtuluş olacağını düşündüm ve intihara teşebbüs ettim. Hastaneye kaldırıldım komada yattım ölür demişler yaşayamaz ama ölmedim işte buradayım Gelelim bu illetten nasıl kurtulduğuma Öncelikle kendimi tanıdım, nasıl biri olduğumu, karakterimi, ruh halimi. Örneğin ben bipolar hastası değilim ama çok değişken bir ruh halim var. Bir bakarsın dünyanın en mutlu insanıyım mutluluktan uçuyorum bir de bakmışsın ki mutsuzum üzgünüm ağlıyorum. Aslında bakarsanız nötr, duygusuz bir insan da olmak istemezdim açıkçası. Neler yaptığıma gelirsek sürekli kitap okudum hem kafamı dağıttım hem ufkum genişledi. Canım sıkıldıkça kendimi kötü hissettikçe çıktım dışarı yürüdüm. Çocuklarla ilgilendim. Önce kendimi sevmeye başladım. Kendimden utanmadım yada nefret etmedim. O benim tek servetim ve ben bir taneyim Ve önümde yaşayacağım çok güzel bir ömür var. Buna inandım, her ağladığımda bu da geçecek dedim ve toparlandım. Kendimi üzmedim ve kimsenin beni üzmesine izin vermedim. Psikolog konusuna gelirsek kendinizi mutsuz ve çaresiz hissediyorsanız mutlaka gidin. Tam olarak anlayamasalar da bizi verdiği ilaçlar bu süreci atlatmamıza "destek" oluyor. Bir noktaya dikkat çekmek istiyorum ilaçlar sadece bir "destek" yani yardımcı. Önce karamsarlığı bırakıp hepsinin geçeceğine inanmamız gerekiyor.Ve ilaçta bu süreci hızlandırıyor. Ne olursa olsun mutlu olun. kimsenin sizi mutsuz etmeye hakkı yok. Ve benden size ufacık bir tavsiye mutlaka gülün. Tamam bu ilk başlarda size zor gelebilir ama bir müddet sonra alışacaksınız ve her şeye gülmeye başlayacaksınız. Güldükçe mutluluğunuz artacak, mutluluk arttıkça dünya değişecek ve her mevsim bahar olacak. Eğer gülecek bir şey bulamıyorum diyorsanız "Eşinize ilk ne zaman rezil oldunuz?" konusuna bir göz atın bence. Hayallerinizden öpüyorum...
