senağlamaöyle dağınık ve karmakarışığım ki 29 günlük yaşam savaşımızı 20 nisan da kaybettik.27 haftalık doğan prensesim ancak 29 gün direnebildi.süt vermek için gittiğim de güzel kızım orda yoktu.sanki oranın altında kalmıştım.sadece fısıltıyla ne oldu dediğimi hatırlıyorum.dr beni alıp dışarı çıktı ve orda anlattı olup biteni.ağlayamamıştım bile ama hiç sesim çıkmıyordu.öyle kötüydü ki sanki odasına girmiş ve onu bulamamışsınız gibihalen rüyalarımda boş küvöz görüyorum.senağlamadoğduktan sonra birer birer çıkmıştı sorunları3. gün enfeksiyon 4. gün kalpte 2 delik 9. gün beyin kanaması 20.gün tekrar başlayan beyin kanaması 22.gün idrar yolu enfeksiyonu vs vs yani 1000 gr lık vücudunda ne ararsan vardı.son 3 gün kafa su toplamaya[hidrosefali] büyümeye başlamıştı. zaten artık çektiklerine dayanamayıp alıp gidelim ne olursa olsun diyordum eşime.her yerden bir kablo sarkıyordu.hepsi bir yana ağzı doğumundan itibaren açıktı[ solunuma bağlı olduğu için] ve ben buna hiç dayanamıyordum.doğdu başladım ağlamaya halen ağlıyorum.ama onu geri getiremiyorum. bu dünyada mutlu edemedik meleğimi inşallah cennette çok mutlu olur prensesim.onun annesi olmayı hak edemedim çünkü onu karnımda bile tutamadım.inşallah beni affeder cennet kokulumsenağlamabaşınızı ağrıttım kusura bakmayın ama anlatmasam hiç altından kalkamıycam sanırım. şu an psikolog gözetimindeyim.herkesi öpüyorum.
