Bir adam vardı ; Sesi sürgünde tüketilmiş…Şimdi hüzünlü şarkıları dilimde…. “BEN SÜRGÜNÜM ,SEN DURGUN…KAÇAK BU SEVDA… Kaçak geçişler yaptığım yüreğinde; suçüstü yakalandım… Tek kişilik hüzün seansları sonrası, Yılgınlığımı ve mülteci yalnızlığımı alıp gidiyorum, kaçtığım yağmurlar ülkesine…. Böyle ölü bir nehir gibi susmazdım oysa… Ellerin saklambaç oynayan, iki çocuk olmasaydı… Şimdi mağlup bir ağlayışla odamda,birikmiş volta borcumu ödüyorum…
