Osmanlı’da Türk Düşmanlığı Örneğin; Hırvat kökenli, sadrazam Kuyucu Murat döneminde (1606-1611), 155.0000 insan doğranmış ya da diri diri kuyulara doldurulmuşlardır. Aman dileyen insanlara Kuyucu'nun yanıtı "vurun şu pis Türkün başını" olmuştur. Cellatların bile öldürmeye kıyamadığı çocuğu atından inerek öldüren Kuyucu Murat Osmanlı'nın yetkilisi, öldürülen çocuk da Anadolu'nun evladı Türktür. (olayı ayrıntıları ile Osmanlı tarihçisi naima'dan öğrenmek mümkündür.) Yavuz Sultan Selim'in, halifeliği zorla da olsa aldıktan sonra, yönetim ile Türk ulusu arasındaki anlayış ve ideoloji ayrılığı açık şekilde ortaya çıkmıştır. Yönetime dayalı şeriatçı anlayış üst yönetime egemen olur iken, Anadolu'da yaygın olan Alevilik sayesinde Türk dili kendini koruma olanağı bulmuştur. Yönetimin Anadolu'yu dil unsuru aracılığıyla Araplaştırmasına ve acemleştirmesine karşı olan bu halk, yok edilmek istenmiştir. Bu nedenle Anadolu'da öldürülen Türk sayısı, Yavuz Sultan Selim zamanında 40.000 kadardır. Bu gerçek Osmanlı İmparatorluğu'nun Türk halkından koptuğunun açık bir kanıtıdır.(1) Abdülhamit'in Araplara ve İslamiyete dayanan siyaseti, Türkü baş düşman olarak görmekteydi. Onun zamanında "Türküm demek, Türkten söz etmek büyük suçtu".(2) İstanbul alındıktan sonra, Osmanlı yönetiminde, devletin en yüksek yürütme organları Türke kapalı tutulmuş, devlet adamlarının yetiştirildiği enderun okullarına Türkler alınmamışlardır.İstanbul'un alınmasından 4. Murat'ın ölümüne dek geçen 187 yıl içinde, devşirmelerden 66, Türk kökenlilerden de 10 kişinin sadrazamlığa atandığını, aynı dönemde devşirmelerin toplam 167 yıl, Türk kökenli sadrazamların da 17 yıl görev yaptığı(3) gerçeği, Türklere yaklaşımı gösteren ayrı bir kanıttır. Osmanlı yönetiminde Türke yaklaşım o denli aşağılayıcıdır ki, o günlerden kalan aşağıdaki şiir bu yaklaşımı özetlemektedir: "Türk değil mi, Merzifon'un eşeği, /Eşek değil, köpekten de aşağı." Osmanlı'nın bu yaklaşımına Türkün verdiği yanıt, bir şiirin dizelerinde şu şekilde yer almıştır: "Şalvarı şaltak Osmanlı / Eğeri k*****k Osmanlı / Ekmede yok biçmede yok / Yemede ortak Osmanlı"(4) Bernard Lewis “Modern Türkiye’nin Doğuşu” kitabında (s.1) bu yaklaşımı şu satırlarla özetlemiştir: Bu tutum ve koşullar içerisinde "Türk" kimliği, yönetimin merkezi olan İstanbul'dan uzak, savaştan savaşa asker toplamak için anımsanan, Anadolu köylerinde kapalı bir kültür içinde dili ve töreleri ile yaşamıştır. Zaman içinde "Türk", yöneticisine o denli yabancılaştırılmış ki, kimi kez "Osmanlı efendisine Türk demek hakaret sayılmış, "Türk" sözcüğü, Anadolu köylüleri için kullanılır olmuştur. Hoca Saadettin Efendi'ye göre Türk; leş'ti. Naima'ya göre Türk; azgın'dı çirkin yüzlüydü;kabaydı,cahildi. Nefi'ye göre Türk; ALLAH'IN irfan pınarını yasakladığıydı. Hafız Çelebiye göre Türk;baban bile olsa öldürülmesi gerek olandı. Sadrazam Kuyucu Murata göre Türk; başı vurulması gereken pisti. Aksaraylı Kerimeddin Mahmud'a göre Türk; hunhar köpek ve kurt gibiydi. Merzifonlu Seyyit Abdurrahman Eşrefe'e göre Türk yakmakta eşsiz bir gaddardı. Şeyhülislam Mustafa Sabri Efendi'ye göre Türk;soysuzdu.Vahdettin'e göre Türk;dini,soyu,sopu,yurdu,belirsiz,karmakarışık bir cahiller sürüsüydü. Ve Resmi Tarihin Büyük Yalanı 3.Köprüye Adı Verilen Yavuz Sultan Selim: Çaldıran önceki yazışmalarda ,Şah İsmaile şöyle hitap eder: -Ben Sultan Beyazıt oğlu Sultan Selim, sen ki ey eşek Türk' Edit:Bazı Teknik aksaklıklar oldu anca düzeltebildim,kusura bakmayın.Osmanlı düşmanı değilim,Osmanlıyı kuran iradaye sonuna kadar saygılıyım ancak Fatihten sonra yozlaşmaya başlayan Türklüğe hakaret edenlere Değilim
Bazı konuları iyi anlamak ve iyi düşünmek lazım ki kendini bilmez hatzizlere gün doğmasın amaçlarına ulaşma bölücülük yapmalarına fırsat verilmemeli.
