sosyal fobi ve kaygı düzeyi yüksek olanlar burdan konuşalım hyat hikayelerimizi paylaşalım

sorunlarımızı paylaşaşlım neler yaşıyoruz kesin tedavisi varmı sizce?
ben anlatayım .ben sosyal fobi olayımı liseden sonra geçirdiğim depresyon sonrasında öğrendim sınav sonrası ağır bir depresyona girmiştim bu sebeple gittiğim pskiyatri doktoru sayesinde çeşitli araştırmalar yaparken sosyal fobiminde olduğu kanısına vardım.
sosyal fobim ta ilkokul yıllarına dayanıyo benim ilkokul ve ta lisene kadar tek bir arkadaşım bile yoktu içten içe kendime kızardım arkadailara kızardım okula mide krampları ile gider gelirdim bunu değiştirmek istiyodum ama ne arkadaişlardan bi yaklaşım vardı dışlamışlardı sessiz etiketi yapışmıştı bir defa üstüme ve bu durum beni inanılmaz üzüyodu.bazen ben aslında ben bildiğiniz gibi değilim bi konuşsanız hiç de öyle değilim demek gelirdi içimden ama diyemezdim arkadaşlarım benle ilgili hatıra defterime bile içine kapanık özgüvenden yoksun sessiz cesaretsiz gibi şeylerle tüm olan özgüvenimi bile kırmışlardı.her gün okula mide krampları ile gitmek ve bu durumu değiştiremememek bunun yanında okul derslerine çalışmak ailenizin ve çevrenizin beklentileri kaygı düzeyimi arttırıyordu her geçen gün .ilkokula sürecim daha bi içler acısı başlamıştı arkadaşlarımdan yaşça küçüktüm 5 yaşlarında felan okulun ne olduğunun bile farkında değildimbenden yaşça büyük 2 kızkardeşle aynı sırayı paylaştım birinci sınıfta itile kakıla. çok acımasızlardı ilkokul bitene kadar yalnızları oynadım bahçede tek başına otururdum arada oynamak isterdim zorlardım kendimi iyi bilmiyo diye dalhga geçerlerdi dışlanrdm geri çeklrdm gözlermde hafif kayma vardı onuda çok sorun etmiştim ocuklar çok acımasızdı gözlük takıyodum dörtgöz diye dalga geçerlerdi.ortaokul ve lise yıllarım ilkokuldan çok daha ağırdı artık herşeyin bilincine varmıştım ve durum dahada vahimdi.acımasız arkadaşilar yine her zamanki gibi baş belamdı lise 1.sınıf yine felaketim oldu 2 tane acımasız arkadaşn ortasına koydu sınıf hocam beni yerimi değiştrn dediğimde beni takmadı yediğim içtiğim kıyaftm herşeyimle dalga geçerlerdi seni istemiyorz halen buredasın derlerdi okul hayatım tam bir faciaydı sınıfta kalmadığıma şükrediyorum çünkü ders çalıştığım ve ders dinlediğim yoktu.lise bitince derin bir oh çektim ve ben artık kimseye kendimi ezdirmeyecem ve bu durumu değiştirecem diye söz verdim kendime
liseden sonrası benim için hayatımın dönüm noktasıdır kişisel hgelişim kitaplarıyla başladım insanlara gülümsemeyi öğrendim rezil olmak pahasına konuşup üstüne gideceksin dedim kendime yıllar geçti halen üstüne gitmekteyim çok şeyi aştım artık istediğim zaman çok güzel konuşuyorum insanlar sevimli ve sempatik buluyo beni .halen acımasız olanlar ve çok uyanık olup derinlerde bi yerlerde utangaç çekingen bir geçmişim olduğunu görenler bunu yüzüme vuruyo ama artık eski etiketlenme dönemi çok nadir hiç yok gibi olduğu zaman kötü etkileniyorum eskiye döner gibi oluyorum ama pes etmek yok yıllar geçti yaşıtlarım evlendi meslek sahibi oldular ben ise halen çabalıyorum halen yerimde saydığımı düşünüyorum ama hiç bi zaman mücadelemden vazgeçmedim benim için pes etmek diye bir şey yok şu anhalen ilaç kullanıyorum yüksek kaygı düzeyim halen var heyecan halen var yeni durumlar eklendi sıkıntılarla panik atak oldum fobiler oluştu anksyte oluştu kendime çok artılar kattım bu süreçte ama sıkıntılarla yeni eksilerde oluştu
haytımda birşeyler yoluna girmeye başladığında evlilik meslek vs gibi eminim bu sorunların hepsi birer birer yok olacak belki kaygı düzeyimve heyecanm kalacak sadece onun içinde şu an ilaç kullanıyorum citol diye ilaç kulanmaktayım panik anksyte durumlarına gerginliğime iyi gelmekte malesef heyecan ve kaygı düzeyime etkisi yok daha öncede piyadaki tüm ilaçları kullandım ve etki etmedi hiç biri tam umudu kesmişken bu ilaç yardımıma yetişti kısacası elde ettiğim artılarda daha önce ilacın hiç bir katkısı olmadı herşey öncelikle kendimiz de bitiyo arkadaşlar şifre şu :üstüne git çabala tedavi yollarını kullan benim durum böyle arkadaşlar sizler anlatın Allah hepimizin yardımcısı olsun çok zor bir rahatsızlık ilersi daha da zor olacak evlilik iş hayatı hepsi sorumluluk ama kaçmamız mümkün değil zorda olsa yaapcaz