Evli çiftler arasında çoğu zaman tartışmalar, kavgalar yaşanabilir. Güllük gülistanlık başlayan her şey belli bir süre sonra tarafların birbirleriyle kavga etmelerine hatta birbirlerine tahammülsüzlere kadar varır. İş sonunda boşanmanın eşiğine gelir. Ancak çoğu zaman kişilerin ilişkilerine bir ikinci şansı vermeleri de gerekir.
Boşanmak çözüm değil
Hiç kimse boşanmak için evlenmez. Evlilik, birbirini seven iki insanın gönül bağının yanında resmi olarak beraber yaşamalarına olanak tanıyan bir kurumdur. Ancak çoğu zaman bu evlilik kurumu sarsıcı olaylar içinde savrulur. Ancak bu savrulmalar başlamadan önce önemli olan tarafların birbirlerini dinleyerek hatalarının farkına varmalarıdır.
Çiftler güzel şekilde başlayan ilişkilerini evlilik ile taçlandırarak bu mutluluğun sonsuza kadar gitmesini diler. Çoğu zaman bu gerçekleşir. Ancak bazı durumlarda eşler bu mutluluğu yakalayamazlar. Bunun sebeplerinden biri de birbirlerini dinlememelerinden kaynaklanır.
Günümüzde insanlar artık birbirlerine tahammül edemez duruma gelmişlerdir. Özellikle evli çiftler en ufak bir kavgada birbirlerine bağırıp çağırmaya ve birbirlerinin kalplerini kırmaya başlarlar. Aslında yapmaları gereken tek şey ise birbirlerini dinlemektir. Ancak yaşam koşulları, kişinin kendisinden yana olan sorunları, çevrenin baskıları ve daha birçok sebep insanların birbirlerini dinlemelerini engeller. Her zaman üstün olmak isteyen taraf olmak isteriz. Ancak bu hiçbir zaman gerçekleşmez. Bu tartışmaların asla galibi yoktur.
Evli çiftlerin boşanmayı düşünmeleri ise en son gelinecek nokta olmalıdır. Artık üretilecek bir çözümün olmadığı, tarafların birbirlerini yıpratmaya başladığı durumlarda boşanma düşünülebilir. Ancak her zaman herkesin bir ikinci şansa ihtiyacı vardır. Yani sonunda düşünülecek boşanma aslında her zaman işin başında düşünüldüğü için taraflar birbirlerini anlamadan, dinlemeden cezalandırma yoluna gitmekte ve boşanmayı tercih etmektedirler.
İkinci şans verilmeli
İdam mahkumunun bile son arzusu yerine getirilir derler. Boşanmaya gelmiş evliliklerin de ikinci şansa ihtiyacı vardır. Özellikle bu evlilikte çocuk da varsa ve bu çocuk daha çok küçükse taraflar evliliğe bir şans daha verebilirler. Ancak şu da unutulmamalıdır. Sırf çocuk var diye artık hiçbir şey olmayacak bir evliliğin de sürdürülmesi mantıksızdır. Bu ileride çocuğa da zarar verir. Eğer uzlaşılabilecek bir durum varsa taraflar birbirlerine bir şans daha verebilirler. Çocuk ise belli bir yaşa geldikten sonra anne ve babanın durumu çocuğa uygun bir dille ya da profesyonel yardım alarak anlatılabilir. Ancak evlilik yürümüyor ve kişiler birbirini yıpratıyorsa bu evliliği sürdürmenin bir anlamı yoktur. Ancak her zaman eğer uzlaşacak bir durum varsa taraflar birbirlerini dinlemeli ve gerekirse profesyonel yardım alarak bu durumu daha iyi görmeleri sağlanmalıdır. Herkesin bir ikinci şansa hakkı vardır.